Mijn naam is Gerben van Hinte en ik ben werkzaam als fysiotherapeut op de oncologische afdelingen van het RadboudUMC in Nijmegen. Daarnaast ben ik op het gebied van de fysiotherapie masteropleidingen als kerndocent verbonden aan de masteropleiding oncologiefysiotherapie van Avans+ en houd ik me bezig met wetenschappelijk onderzoek op het snijvlak van oncologie en fysiotherapie. Bewegen voor, tijdens en na de medische behandeling is in mijn visie een essentieel onderdeel van de multidisciplinaire behandeling bij oncologie. Onderstaand patiëntenverhaal illustreert dat volgens mij.
Ik kwam dhr Elsen tegen op een contactdag voor patiënten die een stamceltransplantatie hebben ondergaan. Ik was aanwezig om een praatje te geven over het belang van bewegen na ontslag uit het ziekenhuis. Ik moet eerlijk zeggen dat ik hem niet herkend had omdat hij nu niet in pyjama, onder de dekens en ziek van de chemotherapie in bed lag. Hij vertelde mij een inspirerend verhaal over hoe hij zelf het heft in handen had genomen na de diagnose Kahler.
Zo sterk mogelijk het behandeltraject ingaan en doorkomen is één van de weinige dingen die je wel nog deels zelf in de hand hebt vertelde hij. In het ziekenhuis is hij gecoacht en begeleid door een fysiotherapeut maar hij gaf aan dat er nog veel werk is voor ons als gespecialiseerd oncologie fysiotherapeut voor en na de behandeling. Zijn verhaal over motiveren, stimuleren en een veilige trainingsomgeving bieden geeft voor mij aan waarom het vak van oncologiefysiotherapeut toekomst heeft.
De ervaringen vanuit Paul Elsen
Voorafgaand aan de transplantatie
In januari 2014 werd het me zwart voor de ogen tijdens mijn mountainbiketraining. Na een week dokteren werd bij mij de ziekte Multipel myeloom (ziekte van Kahler) vastgesteld. Als hbo-verpleegkundige, met ervaring binnen de hematologie, begreep ik gelijk de ernst van de situatie. Na en periode van ontreddering, kon ik gelukkig vrij snel de draad weer oppakken. Helaas ontstonden er breuken in een thoracale en lumbale wervel, die ernstige pijn veroorzaakten en enorm invaliderend werkten.
Bewegingen zoals lopen, staan, zitten, bukken en naar het toilet gaan waren een aantal maanden erg moeilijk. Zelfs sterke opiaten hielpen niet altijd en ik was gedwongen mijn bewegingen te beperken en hulpmiddelen te gebruiken om me te kunnen verplaatsen. Mijn echtgenote steunde mij hierbij letterlijk en figuurlijk!
Gelukkig sloegen de behandelingen goed aan en medio mei kon ik weer meer bewegen en dagelijks op mijn eigen racefiets, mijn ‘tacks bushido’ (ergo-trainer), in huis fietsen.
Ik voelde me gelijk beter! Langzaam kon ik mijn fietstijd weer uitbreiden. Twee weken voor mijn stamceltransplantatie liep ik in de bergen van de mooie Franse Drôme en kon ik weer bijna zonder pijn wandelen.
De transplantatieperiode
Ik ging dan ook met een redelijke conditie het ziekenhuis in. Van tevoren had ik gevraagd om een hometrainer in het ziekenhuis. Ik was er erg content mee, dat ik over een eigen kamer kon beschikken. Goede hygiëne, voeding en beweging, zijn voor mij de fundamenten geweest om de transplantatieperiode goed door te komen.
De fysiotherapeute van het Radboud UMC, gaf mij aangepaste trainingsadviezen. Ik was vooral bang om weer een wervel te breken . De fysiotherapeut paste mijn bewegingsoefeningen zo aan, dat ik veilig en zonder pijn kon trainen. Zij bestudeerde mijn röntgenfoto’s en stelde op basis hiervan mijn trainingsschema op.
De tijdsduur van een stamceltransplantatieopname ligt tussen de 4 en 6 weken. Ik was na 2 ½ week weer thuis. Ik ben er van overtuigd, dat het goed blijven bewegen tijdens deze periode een belangrijke bijdrage heeft geleverd.
Na de transplantatie
Ik kon gestaag doorgaan met het opbouwen van mijn conditie. Bijna elke dag wandel of fiets ik en af en toe zwemmen gaat ook prima. Bewegen is altijd belangrijk voor me geweest en is het nog altijd.
Voor oncologiefysiotherapeuten vind ik het belangrijk, dat ze zich goed verdiepen in het ziektebeeld en/of de aandoening en dat zij vooral daardoor ‘ veilige’ adviezen kunnen geven. Het motiveert enorm wanneer je stapjes vooruit maakt en weer zoveel mogelijk in staat bent je leven op te pakken. Waarbij coaching en begeleiding cruciaal is om over dode punten heen te komen. Want die kom je tegen….
Ik beweeg graag en ben erg gemotiveerd om door te gaan. Van invalide man, kon ik mijn bewegende leven en sport weer oppakken. Zonder pijn liep ik de Vierdaagse weer. Het was wel de 34ste keer, maar het voelde als mijn eerste! Elke zaterdag ben ik weer met mijn vrienden op de mountainbike te vinden. Heerlijk…
Malden, 10 november 2015
Paul JM Elsen
