Ik werkte al jaren op de afdeling Dagbehandeling Chirurgie. Ik wilde me graag verder ontwikkelen, maar wist niet goed in welke richting. Totdat de Bachelor of Nursing voorbijkwam. Een mooie kans, zeker met het oog op de toekomst. Daarom besloot ik me in te schrijven. Het is maar goed dat ik vooraf niet precies wist hoe pittig ik de opleiding zou vinden. Anders had ik misschien te veel getwijfeld. Nu heb ik hem afgerond en ben ik ontzettend trots op mezelf!
Dankzij de opleiding heb ik veel vakkennis opgedaan. Bijvoorbeeld over preventie, gezondheidsbevordering en literatuurstudie. Ik heb geleerd hoe ik de zorg verder kan verbeteren en hoe je dat kunt onderzoeken en implementeren op de afdeling. Veranderingen hoeven lang niet altijd van bovenaf te komen. Als verpleegkundige kun je daarin je eigen verantwoordelijkheid nemen. Ook persoonlijk heb ik me ontwikkeld. Ik heb aandachtiger leren luisteren. Dat is handig in het contact met collega’s en patiënten, maar ook privé. Door mijn toegenomen kennis heb ik bovendien meer zelfvertrouwen gekregen en durf ik vaker mijn mening te geven. Daarnaast ben ik meer kennis gaan delen en gaan netwerken.”
Over het algemeen hadden we vakkundige docenten. De opleiding begon wel met veel theorie. Toen maakte ik me zorgen: ga ik dit wel redden? Dankzij mijn hulplijnen heb ik toen tóch de schouders eronder gezet. Tijdens mijn eerste assessment voorspelde iemand al dat ik het zou halen op basis van mijn gedrevenheid. Dat klopt inderdaad, maar het ging zeker niet vanzelf. Ik ben heel dankbaar voor de steun van mijn gezin.
Door corona vond het onderwijs deels digitaal plaats en dat vond ik geen verbetering. Mensen voelden zich geremd om vragen te stellen, we kregen minder lesuren en waren meer op onszelf aangewezen. Zelf miste ik vooral het fysieke contact met medestudenten, waardoor er in die periode minder mogelijkheden waren om van elkaar te leren.
